Eerste week

Hallo allemaal,

Bij deze mijn tweede reisverslag!

Ik wil beginnen met goed nieuws, namelijk dat we vandaag veel zon hebben gezien en ik eindelijk wat verkleurd ben!! Wel meer verbrand dan bruin geworden, maar ach, een mens kan niet alles hebben.


Zondag hebben we Julie ontmoet, onze contactpersoon van het stagebemiddelingsbureau. Ze is niet veel ouder dan wij, ook via een stage een paar jaar geleden in Bali terecht gekomen en er later gaan wonen. Ze kent inmiddels ook de Indonesische taal.

Dinsdag zouden we kennis maken met onze stagebegeleiders. Djinaldi is de baas van BaliCoBTA (de organisatie waar we voor werken). Hij is ooit begonnen met het initiatief om in 7 plaatsen op Bali het toerisme te gaan verbeteren. Een van deze dorpen is Bedulu Village, het dorp waar Sandra en ik mee gaan werken. Het is nog geen 10 minuten rijden met de scooter vanuit Tengkulak, het plaatsje waar wij wonen.

In ieder dorp wordt een comité van ongeveer vier mensen samengesteld en ieder comité heeft ook een soort leider. In Bedulu is Okka het hoofd van het comité. Hij is ook de hoogste priester van het dorp en iedereen kent hem daar.

Dinsdag zouden we met Djinaldi en Okka kennismaken, maar Djinaldi had onverhoopt een andere afspraak, dus zijn we samen met Julie naar de woning van Okka gegaan in Bedulu. Zijn woning bestaat uit een soort ommuurde binnenplaats met allemaal losse gebouwtjes en het is er luxer en groter dan de andere woningen.

Okka is een beetje een stille, oudere man die weinig engel spreekt. Het kwam dus goed uit dat we Julie erbij hadden als tolk. Hij heeft uitgelegd wat hij van ons verwacht en wat papieren meegegeven met achtergrondinformatie over het project.

Woensdagmiddag om 1 uur zijn we afgereisd naar Denpasar om alsnog kennis te maken met onze baas, Djinaldi. Een aardige man die goed Engels spreekt en zelfs een beetje Nederlands en Duits. Hij is al wel eens bij ons in het westen geweest en heeft al vaker Nederlandse stagiaires gehad. Hij is drukdrukdruk met vanalles en nog wat en zit vol met ideeën voor Bali, maar hij heeft ons wel vrij duidelijk uit gelegd wat van ons wordt verwacht.

Ik moet de faciliteiten in Bedulu Village gaan inventariseren en beoordelen of deze voldoen aan de eis van toeristen en zo niet, wat er aan moet veranderen. Sandra zal vervolgens een marketingplan op gaan stellen om de toeristische faciliteiten in Bedulu te gaan promoten. Een leuke uitdaging dus!

Voor de heenreis hadden we een taxi geregeld en op de terugweg konden we met Okka meerijden. Dit eindigde helaas in een grote zoektocht in de bushbush van Bali op zoek naar de villa, aangezien niemand de weg precies naar huis wist... Gelukkig waren we toch rond een uur of 6 alweer thuis!

's Avonds besloten we om even door de straten in de omgeving te rijden om te zien of er nog iets te snacken was ergens. Op de hoek van de straat stond een gezellig enthousiast stelletje hapjes te verkopen gebaseerd op banaan... De precieze inhoud is me nog steeds niet helemaal duidelijk, maar het was lekker en we leven nog! Een eindje verderop hebben we een soort spaghetti-groenebladeren-bruinesauszooi-soepje gekocht. Dat was een wat minder groot succes. We moesten ook als een malle weer naar huis crossen op onze brommertjes aangezien het hard begon te regenen (tsja, regenseizoen).

Vervolgens zijn we een keer bijtijds naar bed gegaan! De eerste dagen zaten we hier tot 2 uur 's nachts omdat heel Nederland dan pas goed en wel terug is van werk en met ons kan babbelen. Maar we hebben besloten om voortaan op tijd naar bed te gaan, om vervolgens alweer voor 6u 's morgens op te staan, omdat jullie dan nog niet op bed liggen en omdat we op deze manier wat meer aan onze dag hebben en in een wat beter ritme komen. Vanmorgen natuurlijk verslapen tot half 7, maar ach, alle begin is moeilijk!

Vanmorgen heb ik aan m'n rapport van m'n binnenlandstage gewerkt en 's middags zijn we naar sawa's wezen kijken een paar kilometer verderop. Prachtig om te zien!! Maar het was wel te merken dat de sawa's op die plek veel toeristen trekken, aangezien het er bomvol stond met souvenirstentjes en andere kraampjes. Het was wel zeker de moeite waard om nog een keer vaker te gaan kijken daar!

Goed, aangezien het verhaal wel weer erg lang wordt en de structuur grotendeels ontbreekt ga ik maar weer afronden. Het is nu 20:45, dus zometeen maar eens naar bed om morgen weer fris en fruitig vroeg op te staan!


Knufs!